ΜΙΚΡΟ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ

Καθώς τελειώνει και αυτός εδώ ο χρόνος, σκέφτηκα να σας μεταφέρω μερικές αναμνήσεις από το παρελθόν, σαν ένα μικρό, νοσταλγικό ταξίδι ή, άν θέλετε, ένα παιχνίδι που ξεκίνησα εδώ και μερικές μέρες με την Γοργόνα .

Έχουμε λοιπόν και λέμε: θυμάστε τους παράξενους "τύπους" που κυκλοφορούσαν στο κλεινό Αθηναϊκό άστυ πριν από χρόνια; Ήταν όλοι αυτοί οι "περιθωριακοί" χαρακτήρες που δίνανε ένα αλλοιώτικο χρώμα στην καθημερινότητα μας. Που χαθήκαν όλοι τους; Γιατί δεν έχουμε δει τους διαδόχους τους; Μήπως έγινε η πόλη μας υπερβολικά ακατάδεκτη; Ή, μήπως πάλι έχουμε μπει όλοι μας στο περιθώριο της ζωής;

Απαριθμώ μερικούς από τους ξεχωριστούς εκείνους συμπολίτες μας:

- Ο Ανδρέας της Αγίας Ζώνης, που κυκλοφορούσε με κοντοβράκια και ξυπόλητος ακόμα και μέσα στο καταχείμωνο. Αστέρι των 50´s, 60´s και 70´s.

- Ο Σαμψών, υπεράνθρωπος παλαιστής και βιοπαλαιστής. Τον συνάντησα ξανά πριν από μερικά χρόνια στο Παγκράτι. All-time classic.

- Ο Γιάννης (αγνώστων λοιπών στοιχείων) που κυκλοφορούσε κρατώντας ένα καλάμι και κυρήττοντας διάφορα ακατάληπτα, σαν τους τύπους που βλέπουμε στις ταινίες με τα πλακάτ που γράφουν "Μετανοείτε". Αστέρι των 70´s και λίγο των 80´s.

- Η Φτερού (ήταν μόνο μία;) που κυκλοφορούσε στην οδό Κεφαλληνίας αλλά και στην πλατεία Συντάγματος. Αστέρι των 70´s.

-Η Τυφλή της Αγίου Μελετίου που πουλούσε σπίρτα.

-Οι Τυφλοί της Πλατείας Δημαρχείου που πουλούσαν λεβάντες και πάνινα παπούτσια μέχρι και τέλος της δεκαετίας των 80.


Άν θυμάστε και εσείς κανέναν, πείτε μου για να μεγαλώσουμε τον κατάλογο.

Χρόνια Πολλά!

ΕΜΠΡΟΣ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ (Η ΑΛΛΙΩΣ: ΕΞΩ ΟΙ ΑΘΕΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ" ΚΟΙΝΩΝΙΑ)

Σας μεταφέρω αυτούσιο απόσπασμα από τη συνέντευξη του Υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Β. Πολύδωρα στον "Ταχυδρόμο" (φύλλο 02.12.2006):

Δημοσιογράφος: Τι θα κάνατε άν αρχηγός της αστυνομίας ήταν ένας άθεος;
Υπουργός: Εγώ δεν θα τον έκανα.
Δημοσιογράφος: Αν τον βρίσκατε;
Υπουργός: Θα κοίταζα με την πρώτη ευκαιρία να μας αδειάσει τη γωνιά.

Ερωτώ: Είναι δυνατόν, σε μία χώρα που θέλει να ονομάζεται Ευρωπαϊκή, ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος να δηλώνει δημόσια την πρόθεση του να παραβιάσει το Σύνταγμα; Γιατί, άν δεν με απατά το μνημονικό μου, η ανεξιθρησκεία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και όχι στη διάθεση και διακριτική ευχέρεια του κάθε λειτουργού.

Έχοντας γνωρίσει προσωπικά τον κ. Υπουργό, έχω αποκομίσει την εικόνα ενός ήπιου και λογικού ανθρώπου. Θέλω να πιστεύω ότι οι δηλώσεις του αυτές είναι προϊόν παρόρμησης και όχι επίσημη πολιτική θέση. Βέβαια, σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες παρόμοιες δηλώσεις θα είχαν επιφέρει - σχεδόν αυτόματα - την έκπτωσή του.

Τρέφω απεριόριστο σεβασμό για τις θρησκευτικές αντιλήψεις του καθενός από εμάς, είτε είναι Χριστιανός Ορθόδοξος (όπως άλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας), είτε Καθολικός, Διαμαρτυρόμενος, Μουσουλμάνος, Εβραίος, Βουδιστής ή Άθεος. Πολύ περισσότερο όμως σέβομαι το δικαίωμα καθενός να δηλώνει ελεύθερα αυτό που πιστεύει.

Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Όπως θα παρατηρήσατε, έχουν αφαιρεθεί όλα τα προηγούμενα posts. Ο λόγος; Υψηλά ιστάμενα πρόσωπα Πανεπιστημιακού Ιδρύματος ενοχλήθηκαν από την αναφορά στις καταλήψεις και την απλή διαπίστωση μίας συνηθισμένης -δυστυχώς - πραγματικότητας: ότι με την πρώτη αφορμή (κινητοποιήσεις φοιτητών, καιρικά φαινόμενα...) σημαντικό μέρος του προσωπικού δεν εμφανίζεται στο χώρο εργασίας του. Αυτό αφορά περισσότερο το διοικητικό προσωπικό και λιγότερο τα μέλη ΔΕΠ, ευτυχώς. Για του λόγου το αληθές, τη συγκεκριμμένη ημερομηνία που ανέβηκε το επίμαχο post προσπάθησα επανειλλημένα να επικοινωνήσω με πολλές διοικητικές υπηρεσίες, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα ενοχλήθηκαν ακόμα από την (υβριστική, κατά την άποψη τους) φράση "Την κοπάνησαν οι μάγκες". Συγγνώμην, αλλά γράφουμε σε blog, όχι στην εφημερίδα του κατηχητικού. Εάν κάποιος ενοχλείται από τα περιεχόμενο ενός ιστοτόπου, ας μην τον επισκέπτεται. Τόσο απλά!

Το συγκεκριμμένο post κατηγορήθηκε και για διασυρμό του Ιδρύματος. Πως είναι αυτό δυνατόν τη στιγμή που το blog είναι ανώνυμο και το Ίδρυμα δεν κατονομάζεται; Στην απλή αυτή ερώτηση υπήρξε μία απίστευτη απάντηση: κάποιοι προσπάθησαν να συνδέσουν το παρόντα blogger με συγγενικούς δεσμούς με άλλο blogger και μέσω Τρίπολης να ανακαλύψουν το Ίδρυμα. Ξεχνούν ασφαλώς ότι στην ιντερνετική δημοκρατία τα φαινόμενα απατούν και η ανωνυμία ενός blogger υπάρχει ακριβώς για την προστασία της ελευθερίας του λόγου! Επίσης, με βάση τις εμπιστευτικές πληροφορίες από υψηλά ιστάμενο πρόσωπο ενός από τα Τμήματα του Ιδρύματος, εντοπίστηκε και το άτομο που ανακίνησε το όλο θέμα στέλνοντας αριστερά και δεξιά e-mail και το οποίο παρα λίγο να βλάψει πραγματικά το Ίδρυμα. Επιφυλασσόμεθα για την αποκάλυψη της ταυτότητας του σε μελλοντικό post.