Saturday, December 13, 2008

Η ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΒΙΑ





Έχω κάπως μπερδευτεί...


Η πρώτη φωτογραφία είναι από τις διαδηλώσεις για τον άδικο θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ο κόσμος έδωσε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗ ΒΙΑ. Δεν έχει σημασία άν η σφαίρα κατέληξε στην καρδιά του από εξοστρακισμό: δεν πυροβολείς απερίσκεπτα μέσα στο πλήθος (και όποιον πάρει ο Χάρος).

Η δεύτερη φωτογραφία δείχνει τα αποτελέσματα της δράσης των "κουκουλοφόρων" (μόνο;) στην οδό Στουρνάρη. Και εδώ το "πλήθος" (και τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης) έδωσε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΒΙΑ, εφόσον προέρχεται από εμάς.
Η τρίτη φωτογραφία είναι παλαιότερη. Δείχνει τη δολοφονία ενός άλλου παιδιού, του φοιτητή Θάνου Αξαρλιάν από τη ρουκέτα της 17Ν στις 14.07.1992. Και αυτός από εξοστρακισμό πήγε. Για τον θάνατο αυτό ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ. Κανείς δεν ξεσήκώθηκε. Ούτε τα Μέσα, ούτε οι φοιτητικές νεολαίες. Δεν έγινε καμμία διαδήλωση, καμμία εκδήλωση διαμαρτυρίας, κανένας σαματάς. Στη συλλογική συνείδηση, ο Θάνος ήταν απλά μία "παράλληλη απώλεια".
Όταν (και εάν) σαν λαός μάθουμε ότι η βία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ, τότε μπορεί να αποκτήσουμε δημοκρατία.

Wednesday, May 21, 2008

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΙΩΝΑ ΟΤΑΝ...






...διαβάζεις την παραπάνω αγγελία στην κυριακάτικη Καθημερινή.

Έτσι και το σκεφτόμαστε πριν από καμμιά δεκαριά χρόνια, θα μας βγάζανε τρελλούς.

Saturday, March 1, 2008

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ


Από το 2002 έχω αρχίσει τη χειμερινή κολύμβηση. Δειλά-δειλά στην αρχή, μου έπαιρνε πάνω από 20 λεπτά μέχρι να συνηθίσω. Με τον καιρό τα πράγματα γίνανε πολύ πιό εύκολα, οι φάσεις ψυκτικό σοκ-σοκ λόγω υπεραιμίας (το χειρότερο!) συμπυκνώθηκαν μαζί σε λιγότερο από ένα λεπτό.

Αυτά μέχρι τον περσινό Οκτώβριο. Μετά έπαθα μία φοβερή δισκοπάθεια που μου έπιασε και αρκετά νεύρα κοιλιακών μυών (να μην τύχει ούτε στον χειρότερο εχθρό σου). Με τούτα και με κείνα, γίνανε και τα νεύρα μου σμπαράλια, γεγονός που έδρασε σαν μεγενθυντικός φακός στον όποιο πόνο ή ενόχληση. Ούτε να πλησιάσω δεν διανοήθηκα τη θάλασσα. Ωστόσο, στο πίσω μέρος του μυαλό μου μία φωνούλα έλεγε "Ρίξε μιά βουτιά και θα δεις"

Σήμερα, αποφάσισα να ακολουθήσω τις οδηγίες της μυστηριώδους φωνής. Ομολογουμένως το νερό ήταν σκέτος πάγος, αλλά φαίνεται ότι τελικά δεν ξεσυνηθίζει κανείς και τόσο εύκολα. Μου πήρε περίπου 5 λεπτά - όχι άσχημα, νομίζω. Δεν ξέρω άν κάνει καλό στη μέση κ.λ.π., αλλά τη διάθεση τη φτιάχνει στα σίγουρα.

Καλό Μήνα σε όλους!

Thursday, January 31, 2008

σιδηροδρομικές καρδιές


"Κύκλος αγάπης-Αγκαλιά ζωής"


"Prisma Heart"

Tuesday, January 1, 2008

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΡΟΝΟ




Χρόνια πολλά σε όλους!




Μερικές ιδέες-προτάσεις για να μας παέι καλά η χρονιά (και ας είναι δίσεκτη):



  1. Να μην δίνουμε σημασία στις μικρές και ασήμαντες ενοχλήσεις της ζωής, για να μην γίνουν μεγάλες και σοβαρές. Τα πάντα έχουν να κάνουν με το μυαλό.


  2. Να πιστέψουμε ότι κάθε καινούργια μέρα θα φέρει κάτι το ωραίο, το διαφορετικό. Όσο και άν φαντάζει παράξενο, θαύματα γίνονται συνεχώς, φτάνει να τα πιστεύουμε και να τα επιζητούμε (χρειάζεται μόνο λίγη εξάσκηση-ο Θεός ή όπως θέλετε να το ονομάσετε είναι πάντα εδώ).


  3. Οι εργένηδες να αποκατασταθείτε, δύο μαζί περνούν καλύτερα (π.χ. βλέπε την αφεντιά μου με την Γοργόνα, στην ομάδα των θαυμάτων ανήκει και αυτό).


Εμπρός λοιπόν για τις επόμενες 366 μέρες!